Listopad 2014
|
P
|
W
|
Ś
|
C
|
P
|
S
|
N
|
| |
|
|
|
|
1 |
2 |
| 3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
| 10 |
11 |
12 |
13 |
14 |
15 |
16 |
| 17 |
18 |
19 |
20 |
21 |
22 |
23 |
| 24 |
25 |
26 |
27 |
28 |
29 |
30 |
|
|
|
•
Historia
|
|
|
Koniakowski Szaniec
|
Koniakowski szaniec, nazywany Szańcem Woli, był jednym z elementów zespołu fortyfikacji i umocnień potowych tzw. Szańców jabłonkowskich. Potwierdzony jest w dokumentach kartograficznych m.in.:
1. mapa księstwa cieszyńskiego z rysunku F. B. Wernera z ok. 1750 r.
2. austriacka topograficzna mapa wojskowa drugiej serii powstała w latach 1836-1852.
3. kataster austriacki z 1836 r. - Istebna O.C. XXIV. 13 Sectbi.
Problematykę Szańców jabłonkowskich poruszano w publikacjach naukowych oraz popularno-naukowych m.in.:
1. F. Popiołek „Szańce jabłonkowskie i ich znaczenie w dziejach Śląska Cieszyńskiego" Zwrot nr 101951, s. 9
2. B. Poloczkowa „Najważniejsza twierdza cieszyńska" - KalendarzCieszyński 1992, s. 41-44
3. M. Krul, P. Novakova „Jablunkovske śance" Muzeum Teśinska, Ćesky Teśin 2005
4. M. Kiereś „Szańce Jabłonkowskie w Mostach Jabłonkowskich, a szańce na terenie beskidzkiej trójwsi" - Nasza Trójwieś, lipiec 2008, s. 9-10
W wyniku klęski pod Mohaczem w 1526 r. Turcja sprzymierzona z węgierskimi książętami z Siedmiogrodu stała się realnym zagrożeniem dla południowej granicy Księstwa Cieszyńskiego. Dlatego też z inicjatywy księcia cieszyńskiego Wacława Adama w celu obrony Przełęczy Jabłonkowskiej, będącej najdogodniejszym przejściem z południa na północ, od połowy XVI wieku aż do połowy XVIII wieku budowano na ówczesnej granicy śląsko-węgierskiej system umocnień.
Umocnienia wzniesione w Koniakowie składały się prawdopodobnie z umocnionego wału ziemnego oraz fosy. Miały one profil zamknięty na planie zbliżonym do trapezu. Szerokości najdłuższego boku wynosiła około 20 metrów, najkrótszego, równoległego około 16 metrów. Pozostałe boki miały około 18-19 metrów. Dookolna fosa miała szerokość około 5,5 metra i głębokość od 1,5 do 2 metrów. Umocnienia służyły do osłony stanowisk artyleryjskich. Na północ od umocnień w odległości około 50 metrów na stoku funkcjonowała studnia nazywana „Do wojenki". W pobliżu reduty znajdował się też obóz wojskowy - lager (niem.) i prawdopodobnie dlatego sąsiedni przysiółek nosi nazwę Koniaków Legiery. Mimo iż teren został przekształcony i częściowo zabudowany nadal istnieje szansa odnalezienia podziemnych pozostałości umocnień.
Obecnie, mimo dużych przekształceń terenowych w dalszym ciągu istnieje możliwość odsłonięcia cembrowanej studni oraz innych szczegółów szańca.
|
|
|
|
|
|
|
;)
drukuj